زندگی نامه کامل حضرت عبدالعظیم (بخش دوم-دوران زندگی)

زندگی نامه کامل حضرت عبدالعظیم (بخش دوم-دوران زندگی)

تألیفات حضرت عبدالعظیم علیه السّلام نجاشی در ضمن شرح حال حضرت عبدالعظیم علیه السّلام می نویسد : وی کتابی درباره خطبه های حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السّلام نوشته است . یکی دیگر از تألیفات حضرت عبدالعظیم علیه السّلام بوده به نام : یوم و لیله ، صاحب بن عباد در رساله خود از این کتاب نام می برد . این دو کتاب فعلاً در دست نیستند . روایاتی از حضرت عبدالعظیم علیه السّلام روایاتی که از این به بعد به نظر خوانندگان محترم می رسانیم به چند واسطه به معصوم می رسند ، که یکی از آن واسطه ها حضرت عبدالعظیم علیه السّلام است ، ولی ما از لحاظ اختصار از ذکر راویان قبل از حضرت عبدالعظیم علیه السّلام و همچنین راویان بعد از آن حضرت خودداری می کنیم و فقط به ذکر نام مبارک آن بزرگوار قناعت می نمائیم و چون دانشمند معاصر جناب آقای عزیزالله عطاردی در این باره استقصای شایان توجهی کرده است لذا ما قسمتی از آن روایاتی را که معظم له نگاشته است از کتاب (زندگی حضرت عبدالعظیم علیه السّلام ) نقل می کنبم . * اصول کافی 1- حضرت عبدالعظیم علیه السّلام به چند واسطه از باقر آل محمد (ص) روایت می کند که فرمود : کسی که در انتظار صاحب امر ما باشد زیانی به او نخواهد رسید و مثل این است که آن شخص در وسط خیمه مهدی علیه السّلام و در میان لشکر آن حضرت مرده باشد . مؤلف گوید : کسی که بخواهد بهترین کتاب را درباره مهدی موعود علیه السّلام بخواند . لازم اس به کتاب المهدی تألیف مرحوم آیت الله سید صدرالدین (ره) که ما آن را ترجمه کرده ایم مراجعه نماید. 2- حضرت عبدالعظیم علیه السّلام به چند واسطه از صادق آل محمد (ص) روایت می کند که فرمود : هر کس خدا را بدون این که احکام عبادی را از امام صادقی بشنود عبادت کند پروردگار توانا او را به مشقت و سختی گرفتار خواهد کرد . و کسی که مسائل دینی را از غیر محلی که خدا تعیین کرده باشد فرا گیرد و ادعا کند دین صحیح همین است در زمره مشرکین خواهد بود . 3- حضرت عبدالعظیم علیه السّلام از امام جواد ، او از پدرش از حضرت علی بن ابیطالب از رسول اکرم علیهم السلام روایت می کند که فرمود : خدا اسلام را پدید آورد و از برای آن فضا و عرصه ای قرار داد ، نور و حصن و ناصری مقرر داشت . فضای اسلام قرآن ، نور آن حکمت ، حصنش کارهای نیک ، انصار اسلام من و اهل بیتم و شیعیان ایشان ، پس شما اهل بیت مرا با شیعیان و انصار آنان دوست داشته باشید . موقعی که مرا به آسمان بردند و جبرئیل مرا به اهل آسمان معرفی کرد خدا دوستی من و اهل بیتم و شیعیان و انصار آنان را در دل های فرشتگان ودیعه نهاد . این محبت تا روز قیامت نزد ایشان محفوظ است . آنگاه جبرئیل مرا به زمین آورد و به اهل زمین معرفی کرد ، خدای توانا محبت من و اهل بیتم و شیعیان آنان را در دل های مؤمنین امتم به نحو امانت جای داد ، مؤمنین امتم تا روز قیامت این ودیعه مرا در خاندانم نگاه داری خواهند نمود . آگاه باشید !! اگر مردی از امت من تمام عمر خود را در عبادت و پرستش خدا به پایان برساند موقعی که در پیشگاه پروردگار حکیم قرار گیرد و بغض اهل بیتم را در دل داشته باد و یا دشمن شیعیان آنان باشد ، خدا او را به حال خود واگذار می نماید و سینه او هیچ وقت از نفاق خالی نخواهد بود.

 4- حضرت عبدالعظیم علیه السّلام به چند واسطه روایت می کند که عمر و بن عبید به حضور صادق آل محمد (ص) مشرف و پس از اسلام در محضر آن حضرت نشست و آیه شریفه : (الّذین یَجتَنِبُونَ کَبائِرَالإِثمِ وَالفَواحِشَ) را تلاوت کرد و ساکت شد . امام صادق علیه السّلام فرمود : چرا سکوت کردی ؟ گفت : میل دارم که گناهان کبیره را از قرآن بشناسم . امام صادقعلیه السّلام گناهان کبیره را برای او شرح داد و فرمود : 1- بزرگترین گناهان شرک به خدا است ، زیرا که خدا می فرماید : کسی که برای خدا شریک قائل شود خدای قهّار بهشت را بر او حرام خواهد کرد . 2- یکی از گناهان کبیره نومیدی از رحمت خدا است . زیرا که خدای رؤوف می فرماید : از رحمت پروردگار نومید نمی شود مگر کافران . 3- از مکر خدا (یعنی انتقام کشیدن او) در امان بودن ، گناه کبیره است. زیراکه خدای تعالی می فرماید: از مکر خدا در امان نخواهد بود مگر گروه زیان کاران . 4- از جمله گناهان کبیره نافرمانی پدر و مادر است . زیرا خدای سبحان شخص عاق (والدین) را بدبخت و ستمگر معرفی نموده . 5- از جمله گناهان کبیره کشتن آن کسی است که خدای حکیم ریختن خون او را حرام کرده باشد – مگر این که ریختن خون او بر حق باشد- برای این که خدای عزیز می فرماید : جزای کسی که خون مؤمنی را بریزد دوزخ است و او همیشه در آنجا معذب خواهد بود . 6- یکی از گناهان کبیره نسبت زنا به زن و مرد مسلمان دادن است . زیرا که خدای رؤوف می فرماید : افرادی که به زنان و مردان مسلمان نسبت زنا می دهند در دنیا و آخرت ملعونند و عذاب دردناکی برای آنان خواهد بود. 7- یکی از گناهان کبیره خوردن مال یتیم است . چون که خدا درباره این طور افراد می فرماید : جز این نیست که آتش می خورند و به زودی دچار آتش دوزخ خواهند شد . 8- یکی از گناهان کبیره فرار از جهاد (با کفار) است . چه آن که خدای سبحان می فرماید : کسی که در روز جهاد پشت به دشمن کند و فرار نماید مشغول غضب خدا و جایگاه او در دوزخ که بد جایگاهی است خواهد بود ، مگر آن افرادی که از جبهه جنگ برگردند و خود را برای حمله بعدی آماده کنند با این که از یک عده مسلمین فرار کنند و به عده دیگری از آنان ملحق شوند . 9- یکی از گناهان کبیره ربا و پول منفعتی خوردن است . زیرا خدای قهار (درباره این گونه افراد) می فرماید : اشخاصی که ربا می خورند (روز قیامت ) بر نمی خیزند مگر نظیر آن کسی که شیطان به او آسیب رسانده و او دیوانه شده باشد . 10- یکی از گناهان کبیره سحر و جادو می باشد زیرا که خدای تعالی می فرماید :حقا که دانستند کسی که خریدار سحر و جادو باشد در آخرت نصیبی نخواهد داشت . 11- یکی از گناهان کبیره زناکردن و زنادادن است ، برای این که خدای قهار می فرماید : کسی که این کار زشت را انجام دهد به گناه خواهد پیوست و عذاب او در روز قیامت دو برابر خواهد شد و همیشه با ذلت در جهنم خواهد بود . 12- یکی از معاصی کبیره دروغی است که صاحب خود را دچار زشتی و بدکاری کند. چنان که خای سبحان می فرماید : آن افرادی که عهد و پیمان خدا و قسمهای خود را به قیمت کمی می خرند (یعنی ارزشی برای آنها قائل نیستند) در قیامت بهره و نصیبی نخواهند داشت . 13- یکی از گناهان کبیره خیانت کردن در اموال (مسلمین ) است . زیرا خدای عزیز می فرماید : کسی که خیانت کند . آنچه را که خیانت کرده باشد آن را در روز قیامت خواهد آورد . 14- یکی از گناهان کبیره نپرداختن زکات واجب می باشد . برای این که خدا می فرماید : صورت ها و پهلوها و پشت های آن افرادی که (زکات پول های مورد زکات را نمی دهند) به وسیله همان پول ها داغ خواهد شد ( به قول معروف نقره داغ از آنان برمی دارند). 15- یکی از گناهان کبیره شهادت دروغ و کتمان شهادت است . به جهت این که خدای جهان می فرماید : کسی که شهادت را کتمان کند ( و در موقع لزوم شهادت ندهد ) قلبش آلوده و گناهکار است . 16- یکی از گناهان کبیره شراب خواری و میگساری است . زیرا خدای حکیم از مشروبات آن طور نه کرده که از پرستش بتها نهی نموده . 17- یکی از گناهان کبیره این است که کسی نماز را یا واجبات دیگری را که خدا واجب کرده عمداٌ ترک نماید . به جهت این که پیغمبر اکرم (ص) می فرماید : کسی که نماز را عمداً ترک کند حقا که از ذمه خدا و رسول بیرون رفته است . 18- یکی از گناهان کبیره پیمان شکنی و قطع رحم است . برای این که خدای رؤوف می فرماید : برای این گونه افراد لعنت وخانه بدی خواهد بود . 5- حضرت عبدالعظیم علیه السّلام به چند واسطه از عمروبن جمیع روایت می کند که گفت : از باقر آل محمد(ص) راجع به نماز خواندن در مسجدهائی که صورت در آنها کشیده شده پرسش کردم ، فرمود : من از نماز خواندن در این گونه مسجدها کراهت دارم ولی فعلاً نماز خواندن در این مسجدها برای شما مانعی ندارد . موقعی که حکومت عدل بر سر کار آمد خواهید دید که با این گونه مساجد چه عملی خواهد شد . * محاسن برقی 1- حضرت عبدالعظیم علیه السّلام به چند واسطه از صادق آل محمد(ص) روایت می کند که فرمود : تارک زکات ، در آن موقعی که بر او واجب شده باشد نظیر کسی است که به پرداختن زکات معتقد نباشد . * کامل الزیاره 1- حضرت عبدالعظیم علیه السّلام به چند واسطه از سدیر صیرفی روایت می کند که گفت : در حضور امام محمد باقر علیه السّلام بودیم که جوانی سخن از قبر امام حسین علیه السّلام به میان آورد . امام باقر به آن جوان فرمود : هیچ بنده ای در این راه قدم بر نمی دارد مگر این که خدا برای او حسنه ای می نویسد و گناهی را از گناهانش محو می نماید . 2- حضرت عبدالعظیم علیه السّلام به چند واسطه از صادق آل محمد(ص) روایت می کند که فرمود : آسمان جز برای حسین بن علی علیه السّلام و حضرت زکریا علیه السّلام گریه نکرده است . 3- حضرت عبدالعظیم علیه السّلام به چند واسطه از کثیربن شهاب حارثی روایت می کند که گفت : در رحبه نزد امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب (ع )نشسته بودیم که ناگاه دیدیم حسین علیه السّلام از دور پیدا شد ، در این هنگام بود که علی علیه السّلام خنده اش گرفت و به قدری خندید که دندانهای نواجدش نمایان شد ، آنگاه فرمود : خدا (در قرآن ) گروهی از ذکر کرده و فرمود : (فَمَا بَکَت عَلَیهِمُ السَّماءُ وَ الاَرضُ وَ مَا کانُوا مُنظِرینَ ) ولی به خدایی که حبه را می شکافد و خلق را می آفریند این (فرزند من حسین ) کشته خواهد شد و آسمان و زمین بر او گریه خواهند کرد . * کتاب من لا یحضره الفقیه 1- حضرت عبدالعظیم علیه السّلام به چند واسطه از ابراهیم بن ابی محمود روایت می کند که گفت : به حضرت علی بن موسی الرضا علیه السّلام گفتم : ای پسر پیغمبر ! درباره این حدیثی که مردم از پیغمبر اکرم روایت می کنند و می گویند : آن حضرت فرموده : خدا در هر شب جمعه به آستان دنیا فرود می آید ، چه می فرمائید ؟ حضرت رضا علیه السّلام فرمود : خدا لعنت کند آن افرادی را که (این گونه) کلمات را تغییر و تبدیل می دهند !! به خدا قسم که پیغمپبر خدا چنین حرفی را نزده ، بلکه آن حضرت فرموده : خدای توانا در ثلث آخر هر شبی و اوّل شب جمعه ملکی را به آسمان دنیا فرو می فرستد و به اودستور می دهد تا ندا کند : آیا خواهنده ای هست تا من به او عطا کنم ؟ آیا توبه ای کنندهای هست تا من توبه او را بپذیرم ؟ آیا کسی هست که طلب آمرزش کند تا من او را بیامرزم ؟ ای کسی که طالب خیری ! جلو بیا! ای کسی که طالب شری! کوتاه کن! آن ملک همچنان ندا می کند تا موقعی که صبح طلوع کند همین که صبح طلوع کرد ، به محل خود که ملکوت آسمان است مراجعت می نماید . این موضوع را پدرم از جدم ، از پدران بزرگوارش ، از رسول خدا (ص) برای من نقل کرد . * کتاب توحید صدوق 1- حضرت عبدالعظیم علیه السّلام به چند واسطه از حضرت علی بن موسی الرضا علیه السّلام روایت می کند که فرمود : یک روز ابوحنیفه از حضور امام جعفر صادقعلیه السّلام خارج و با حضرت موسی بن جعفر علیه السّلام مصادف شد . ابوحنیفه به آن حضرت گفت : ای پسر ! معصیت از کیست ؟ فرمود : از سه حال خارج نیست : 1- با این که معصیت از طرف خدا است – در صورتی که از طرف خدا نیست- پس برای شخص کریم سزاوار نیست که بنده خود را برای عملی که انجام نداده عذاب کند . 2- با این که معصیت از خدا و بنده خدا به طور شراکت صادر می شود – در صورتی که این طور نیست – پس برای شریک قوی سزاوار نیست که در حق شریک ضعیف، ظلم و ستم کند . 3- با این که معصیت فقط از بنده خدا است – همین طور هم هست – پس اگر خدا او را عقاب کند برای گناه او است و اگراو را ببخشد برای کرم و بخشش خدا است . * کتاب معانی الأخبار 1- حضرت عبدالعظیم علیه السّلام از حضرت امام علی النقی علیه السّلام روایت می کند که می فرمود : منظور از (شیطان) رجیم یعنی ملعون ، یعنی از مواضع خیر رانده شده، یعنی هیچ مؤمنی به یاد او نمی آید مگر او را لعنت می کند . در علم خدا گذشته است : موقعی که قائم علیه السّلام خروج کند هیچ مؤمنی در زمان خود نیست مگر این که او را به وسیله سنگ دور می کند ، آن طور که قبلاً به وسیله لعن دور شد . 2- حضرت عبدالعظیم علیه السّلام از حضرت امام علی النقی علیه السّلام ، از پدرش ، از پدران بزرگوارش ، از حضرت حسین بن علی علیه السّلام ، از پیغمبر اکرم (ص) روایت می کند که فرمود : ابوبکر به منزله گوش من است ، عمر به منزله چشم من است ، عثمان به منزله قلب من است . امام حسین علیه السّلام می فرماید : همین که صبح شد من نزد پیغمبر خدا رفتم ، پدرم علی ، ابوبکر ، عمر و عثمان در حضور آن حضرت بودند . من به رسول اکرم گفتم: من درباره این اصحاب در روز گذشته از تو یک موضوعی شنیدم ، معنی آن سخنی که دیروز راجع به ایشان فرمودی چیست ؟ فرمود : آری ، آنگاه به دست خود به ایشان اشاره کرد و فرمود : اینان گوش و چشم و دل من هستند . به همین زودی راجع به ولایت این وصی من و اشاره کرد به حضرت امیرالمؤمنین علی ابن ابیطالب علیه السّلام ، از ایشان سؤال خواهد شد . آنگاه فرمود : خدای تعالی می فرماید : (اِنَّ السَّمعَ وَالبَصَرَ وَالفُؤَادَ کُلُّ أُولَئِکَ عَنهُ مَسئُولاً) بعد از آن فرمود : به عزت پروردگارم قسم که جمیع امت من در روز قیامت نگاه داشته می شوند و درباره ولایت علی علیه السّلام از آنان سؤال خواهد شد و معنی قول خدای تعالی که می فرماید : (وَقِفوهُم اِنَّهُم مسئُولونَ) همین است . * کتاب اختصاص 1- حضرت عبدالعظیم علیه السّلام از حضرت علی بن موسی الرضا علیه السّلام روایت می کند که فرمود : ای عبدالعظیم ! سلام مرا به دوستانم برسان و به ایشان بگو : راهی برای شیطان در نفس های خود قرار ندهند ! آنان را به راستگوئی و ادای امانت دستور بده ! به آنان دستور بده تا درباره آن اموری که معین و مددکار ایشان نیست جدال نکنند و برای دید و بازدید نزد یکدیگر رفت و آمد کنند ، زیرا که این گونه کارها موجب تقرب و نزدیکی می گردد